ΚΤΕΛ Λάρισας: Κάτεργο… το «επίτευγμα» του Βρούτση

πηγή: stokokkino.gr

Στη σελίδα του σταθμού μπορείτε να ακούσετε την ραδιοφωνική συνέντευξη του προέδρου της ΟΣΜΕ για το θέμα αυτό.

Ελλάδα Ολόκληρο το αντεργατικό οπλοστάσιο του μνημονίου αξιοποιεί η επιχείρηση με εκδικητικές απολύσεις, μειώσεις μισθών και αγωγές κατά των εργαζομένων.    Σ’ ένα πρωτοφανές όργιο εργοδοτικής αυθαιρεσίας έχει επιδοθεί η διοίκηση του ΚΤΕΛ Λάρισας αξιοποιώντας όλα τα αντεργατικά μνημονιακά νομοθετήματα, καταστρατηγώντας τα τελευταία εναπομείναντα ίχνη της εργατικής νομοθεσίας και θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη δημόσια ασφάλεια.

Συγκεκριμένα η εργοδοσία ήδη από πέρσι την Άνοιξη πιέζει τους εργαζομένους να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις που επιφέρουν μειώσεις στους μισθούς τους έως και 40%. Επειδή το σωματείο αρνείται, το επόμενο βήμα είναι οι εκδικητικές απολύσεις. Υπολογίζεται ότι έχουν γίνει συνολικά σε λιγότερο από 1 χρόνο 9 απολύσεις και 2 βλαπτικές μεταβολές συμβάσεων σε μέλη της διοίκησης του σωματείου που προστατεύονται από τη συνδικαλιστική τους ιδιότητα. Για την ίδια περίοδο ο επίσημος ισολογισμός της εταιρείας φανερώνει πως υπήρξε αύξηση του τζίρου της από 2,5 εκατ. το 2011 σε 4,4 εκατ. την επόμενη χρονιά.

Η επιχείρηση επιδιώκει να δικαιολογήσει τις απολύσεις στη βάση αστείων ισχυρισμών, όπως για παράδειγμα ότι οι οδηγοί δεν είχαν πιστοποιητικό καταλληλότητας υγείας, το οποίο όμως ποτέ δεν τους ζητήθηκε και ούτως η άλλως οι οδηγοί κάνουν ανανέωση διπλώματος κάθε 5 χρόνια που προβλέπει και ιατρικές εξετάσεις. Υπάρχει απόφαση δικαστηρίου της Πάτρας που χαρακτηρίζει «καταχρηστικές» τις απολύσεις που βασίζονται σ’ αυτό το σκεπτικό, παρ’ όλα αυτά το δικαστήριο της Λάρισας αποδέχτηκε την επιχειρηματολογία της εταιρείας και άνοιξε το δρόμο για μια βιομηχανία απολύσεων.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας μάλιστα Θεμιστοκλής Αμπλας καταγγέλλει στον 105,5 στο Κόκκινο περίπτωση γυναίκας και μητέρας 4 παιδιών , που εργαζόταν σε διοικητική θέση , απολύθηκε, επέστρεψε στη δουλειά της με ασφαλιστικά μέτρα και απολύθηκε εκ νέου με το επιχείρημα ότι η πρόσληψη της είχε γίνει από το διευθυντή της επιχείρησης και όχι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Η απόλυση της έγινε ενώ ήταν έγκυος, γεγονός που προστατευόταν από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας για τη μητρότητα. Παρ’ όλα αυτά το δικαστήριο της Λάρισας έκρινε άκυρη τη σύμβαση της αποδεχόμενο τα γραφειοκρατικά τερτίπια της εταιρείας και ισχυρίστηκε όχι δεν ισχύει το μέτρο για την προστασία της μητρότητας. Το συγκεκριμένο δικαστήριο επιπλέον έχει αποφανθεί υπέρ της εταιρείας από δεχόμενο την ισχύ πράξης Υπουργικού Συμβουλίου που καταργεί διατάξεις κανονισμών και συμβάσεων που υποκρύπτουν νομιμότητα. Είναι σαφές ότι εκτός των άλλων εγείρονται ερωτήματα για τις αποφάσεις του συγκεκριμένου δικαστηρίου και την ενδεχόμενη διαπλοκή των δικαστών με στελέχη της εταιρείας σε καθεστώς «ανταποδοτικότητας», όπως βοά η τοπική κοινωνία. 

Η εταιρεία επίσης βρέθηκε στην πρωτοπορία της εργοδοτικής ασυδοσίας όταν προχώρησε σε αγωγή εις βάρος των εργαζομένων ζητώντας να μη πληρώνει προσαύξηση κατά 75% στο μεροκάματο της Κυριακής στους οδηγούς.Τα δικαστήρια με μια απόφαση καταπέλτη δικαίωσαν τους εργαζόμενους αφού η συγκεκριμένη ρύθμιση για την κυριακάτικη εργασία απορρέει από νόμο του 1946 που μόνο την σύγχρονη εποχή του «σοκ» τολμήθηκε να αμφισβητηθεί. Αξίζει να σημειωθεί βεβαίως ότι η εταιρεία την ίδια στιγμή που απολύει παλιούς εργαζόμενους που υπερασπίζονται την κλαδική τους σύμβαση, προσέλαβε περίπου 15 νέους εργαζόμενους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, όπως ορίστηκε από την τρόικα και το Υπουργείο Εργασίας. 

Η διοίκηση στα ΚΤΕΛ Λάρισας όμως δε θίγει μόνο την αξιοπρέπεια των εργαζομένων αλλά θέτει σε κίνδυνο με τις πρακτικές της την ίδια τη δημόσια ασφάλεια. Ειδικότερα, ενώ η απόσταση Λάρισα – Αθήνα είναι 365 χλμ , η εταιρεία διαφημίζει ότι εκτελεί το συγκεκριμένο εξπρές δρομολόγιο σε 3,5 ώρες πιέζοντας τους οδηγούς να παραβιάζουν το όριο ταχύτητας, που ορίζεται στα 80 χλμ για τα διώροφα λεωφορεία στην Εθνική Οδό και στα 70 μέσα στο πέταλο του Μαλιακού. « Μέσα στο πέταλο του Μαλιακού πηγαίναμε με 100, από θαύμα δεν έγινε ατύχημα» δηλώνει ο Αθανάσιος Ντότσικας, ένας εκ των οδηγών.

Ο κύριος Ντότσικας μαζί με άλλους 5 συναδέλφους του προχώρησαν σε ένορκη επιβεβαίωση και μηνυτήρια αναφορά για τις παραβιάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και τις παραβιάσεις των χρονικών ορίων εργασίας των οδηγών στα ΚΤΕΛ Λάρισας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αναφορά «Για να εκτελέσουν το δρομολόγιο στην ώρα που διαφημίζει το ΚΤΕΛ δεν είναι καν αρκετό να τρέχουν με 103 χιλιόμετρα ( οπότε ενεργοποιείται ο κόφτης). Όταν εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους , τα όργανα του ΚΤΕΛ τους απαντούν ότι το ΚΤΕΛ καθαρίζει με τις κλήσεις και ότι πρέπει να κάνουν τα δρομολόγια στο χρόνο που τους λένε , αλλιώς να πάνε να οδηγήσουν ταξί». Ο κύριος Ντότσικας μόλις γνωστοποιήθηκε η μηνυτήρια αναφορά απολύθηκε, όπως και άλλοι 2 συνάδελφοι τους ενώ ο πρόεδρος του σωματείου υποβιβάστηκε σε ελεγκτή.

Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης σε έγγραφο που διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από σχετική αίτηση της βουλευτίνας του Σύριζα Ηρώς Διώτη, ανάφερε ότι στο διάστημα από 01/08/2013 – 06/08/2013 βεβαιώθηκαν στα λεωφορεία του προαναφερομενου ΚΤΕΛ 8 παραβιάσεις μεταξύ των οποίων 4 παραβιάσεις για υπέρβαση ορίου ταχύτητας. Παρόμοιες πρακτικές προφανώς εφαρμόζουν και τα ΚΤΕΛ στην υπόλοιπη Ελλάδα – δεν είναι τυχαία η αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων που εμπλέκονται λεωφορεία των ΚΤΕΛ – απλά αυτή η καταγγελία έφτασε μέχρι τη δημόσια ομολογία, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να έχουν επιλειφθεί οι αρχές.

Προφανώς σ’ αυτό το καινούργιο πεδίο που θυμίζει επιστροφή στο μεσαίωνα δε χωρά ο συνδικαλισμός και η συλλογική δράση. Η εταιρεία πιέζει τους εργαζόμενους να φύγουν από το σωματείο, όπως οι ίδιοι ομολογούν στην ένορκη επιβεβαίωση τους. Ο Αθανάσιος Ντότσικας μάλιστα υπεστήριξε ότι αναγκάστηκε να υποκύψει στις απειλές και να αποχωρήσει από το σωματείο.Τα «νέα ήθη» που εγκαινιάστηκαν σε μια χώρα που γεωγραφικά μόνο ανήκει ακόμα στη Δύση προβλέπουν ένα νέο μοντέλο εργαζομένου που θα είναι φοβικός, υπάκουος , μόνος και αναλώσιμος. Τόση η Ηρώ Διώτη , όσο και βουλευτές του ΚΚΕ έχουν καταθέσει σχετικές ερωτήσεις αλλά ο Υπουργός Εργασίας δεν έχει εμφανιστεί για να «θαυμάσει» το κατόρθωμα του. Ίσως γιατί αυτό δε χωράει στους υποκριτικούς διθυράμβους των δελτίων των 8.

Μαρία Λούκα